ยุทธศาสตร์หลงจง

วันนี้ ที่ศาลขงเบ้ง เมืองเฉิงตู มณฑลเสฉวน มีกลอนคู่อยู่คู่หนึ่ง…สามคราเยือนวางแผนกู้ไต้ฟ้า หนึ่งสนทนาเรื่องเก่าใหม่เข้าใจสิ้น” สรุปบทสนทนา ยุทธศาสตร์หลงจง ให้คนรุ่นหลังฟังคอสามก๊กพอรู้ นี่คือยุทธศาสตร์ ที่ขงเบ้ง (ค.ศ.๑๘๑-๒๓๔) แจกแจงให้เล่าปี่ หลังการพบครั้งที่สามในกระท่อมหญ้า เชิงเขามังกรหลับ (๑๐๑ คำถามสามก๊ก ถาวร สิกขโกศล แปล สำนักพิมพ์มติชน พ.ศ.๒๕๕๖)นับแต่ตั๋งโต๊ะ ตั้งตัวเป็นจอมเผด็จการ ผู้แกล้วกล้าทั้งบ้านเมืองต่างก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ ผู้ที่ยึดครองได้ไม่กี่เมือง มีมากจนนับไม่ถ้วนโจโฉเมื่อเทียบกับอ้วนเสี้ยว ชื่อเสียงด้อยกว่า กำลังทหารน้อยกว่า แต่โจโฉกลับชนะอ้วนเสี้ยว มิใช่ชนะเพราะโอกาสดี เท่านั้น แต่ชนะเพราะได้จากสติปัญญาอันสูงส่งขณะนี้โจโฉมีไพร่พลร้อยกว่าหมื่น อีกทั้งยังเชิดฮ่องเต้เป็นหุ่นบังคับบัญชา หัวเมืองทั้งปวงไม่อาจต่อสู้ชิงชัยด้วยได้ส่วนซุนกวนยึดครองกังตั๋งมาตั้งแต่พ่อและพี่มาสามชั่วคนแล้ว กังตั๋งชัยภูมิดี ราษฎรจงรักสามัคคี คนเก่งเรืองปัญญาได้ทำงานสำคัญเราผูกมิตรด้วยได้ แต่จะคิดยึดครองไม่ได้เก็งจิ๋วด้านเหนือ คุมแม่น้ำฮั่นกับแม่น้ำเหมี่ยนสองสาย ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ตะวันออกเชื่อมต่อเมืองง่อกุ๋น และเมืองห้อยเข ตะวันตกทะลุไปถึงเมืองปาและเมืองจ๊กทั้งสองเมือง (คือมณฑลเสฉวน)เก็งจิ๋วจึงเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ ที่นักการทหารต้องแย่งชิงกัน แต่เล่าเปียว (เจ้าเมืองเก็งจิ๋ว) ไม่มีกำลังความสามารถที่จะปกครองได้เป็นดินแดนที่สวรรค์ส่งมาช่วยท่านขุนพล (เล่าปี่)มณฑลเอ๊กจิ๋วนั้น ชัยภูมิคับขันเข้าตียาก พื้นที่อุดมสมบูรณ์กว้างใหญ่ เป็นปัจจัยธรรมชาติที่ดีเยี่ยม องค์ปฐมกษัตริย์ฮั่นโกโจ อาศัยถิ่นนี้เป็นที่มั่น จึงตั้งตัวเป็นกษัตริย์สำเร็จเล่าเจี้ยง ข้าหลวงมณฑลเอ๊กจิ๋ว เป็นคนขลาดเขลาเบาปัญญาเตียวฬ่อยึดครองฮันต๋งอยู่ทางเหนือ ผู้คนมาก ทรัพยากรอุดม บ้านเมืองเข้มแข็งรุ่งเรือง แต่ตัวเขาไม่รู้จักรักประชาชน ผู้มีปัญญาความสามารถทั้งหลาย อยากได้ประมุขผู้ประเสริฐปรีชาท่านเล่าปี่เป็นเชื้อสายกษัตริย์ราชวงศ์ฮั่น ความกล้าหาญเสียสละ และเกียรติคุณ ขจรขจายไปทั่วแผ่นดินหากท่านยึดเก็งจิ๋วและเอ๊กจิ๋วสองมณฑลนี้ได้ อาศัยชัยภูมิเข้าตียากตั้งมั่นอยู่ ผูกไมตรีกับชนชาติส่วนน้อยทางตะวันตก และจัดการปกครองภายในให้ดีหากสภาวการณ์ในแผ่นดินเปลี่ยนแปลง คอยให้แม่ทัพคนหนึ่งยกทัพออกจากเก็งจิ๋ว ตีผ่านเมืองลำหยงไปถึงลกเอี๋ยง ส่วนตัวท่านออกจากเอ๊กจิ๋วเข้าตีฉินชวนจะมีราษฎรคนไหน กล้าไม่ยินดีต้อนรับท่านหากเป็นดังแผนนี้ การปราบดาภิเษกก็จะสำเร็จ อำนาจของราชวงศ์ฮั่น ก็จะกลับฟื้นคืนมาเล่าปี่ฟังขงเบ้งแล้ว กระจ่างแจ้งขึ้นทันที และนี่คือ จุดเริ่มต้นสงครามสามก๊กที่สู้รบติดพันไปอีกกว่าร้อยปีบ้านเมืองแถวๆนี้ ดูจะอยู่เย็นเป็นสุขกันดี ไม่มีเหตุปัจจัยอะไรทำให้คิดไกลไปถึงสงครามสามก๊ก เรื่องวิวาทขัดแย้งกันทางความคิดของคนระหว่างรุ่น มีบ้าง แต่ก็ไม่หนักหนาสงครามใกล้บ้าน ภาพบ้านเมืองที่ล้าหลังเรา อย่างน้อยก็ ๖๐ ปี มีให้เห็นเป็นบทเรียน บ้านเมืองใต้ ท็อปบูตทหาร รสชาติทารุณร้ายแรงแค่ไหน?กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม