ทุกอย่างล้วนมีเดิมพันเป็นของแลกเปลี่ยน อยู่ที่ว่าจะสมราคาหรือไม่เท่านั้น ยิ่งของใหญ่ของหนักก็ยิ่งมีค่าสูง อยู่ที่จะพึงพอใจกันทั้ง ๒ ฝ่ายหรือไม่?นี่เป็นหมากการเมืองที่แยบยลปนความเป็นชาติบ้านเมืองด้วยการแลกเปลี่ยนเพื่อความอยู่รอดของแต่ละฝ่ายดังนั้นทุกอย่างจึงเคลื่อนไปพร้อมอุปสรรคขวากหนามอยู่ไม่น้อยเมื่อแต่ละฝ่ายต่างก็มีชนักติดตัวอยู่ไม่น้อยย้อนกลับไปสู่การก่อเกิดของรัฐบาล “เพื่อไทย” ที่มี “เศรษฐา ทวีสิน” เป็นนายกรัฐมนตรี ๑๑ พรรค ๓๑๔ เสียงนั่นแหละจะเห็นคำตอบเหล่านี้ได้ชัดเจนจากนั้น “ทักษิณ” ก็เดินทางกลับประเทศไทยหลังจากเร่ร่อนอยู่นอกประเทศถึง ๑๗ ปี ที่สร้างบาดแผลให้คนไทยเอาไว้อย่างสุดประมาณ“ทักษิณ” ประกาศพร้อมจะติดคุกตามกระทงความผิดโดยดุษณี มาถึงก็ขอพระราชทานอภัยโทษจาก ๘ ปี เหลือเพียง ๑ ปีแม้จะนอนอยู่ที่ชั้น ๑๔ รพ.ตำรวจ ตั้งแต่วันแรกที่รับโทษแต่ก็ถือว่าเป็นการจองจำนอกสถานที่เนื่องจากมีอาการเจ็บป่วยจนถูกค่อนแคะว่าเป็น “นักโทษอภิสิทธิ์ชน” ก็ตาม แต่ก็เป็นไปตามข้อบังคับทุกประการจนกระทั่งถึงวันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์๖๗ ครบ ๖ เดือน คือ ๑ ใน ๓ ที่สามารถได้สิทธิในการ “พักโทษ” ได้ เพราะเข้าเกณฑ์ทุกอย่างอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันนั้น…แต่เนื่องจากยังมีคดีค้างเก่าเมื่อถูกตั้งข้อหากระทำผิด ม.๑๑๒ ซึ่งเป็นความผิดนอกราชอาณาจักรจึงต้องมีการดำเนินคดีต่อให้จบสิ้นกระบวนความ“อัยการ” จึงเข้าสอบปากคำซึ่งได้รับการปฏิเสธทุกข้อหาและร้องขอความเป็นธรรมด้วยซึ่งทุกอย่างต้องให้อัยการสูงสุดชี้คดีต่อไปแต่เนื่องจากยังตกเป็นผู้ต้องหาจึงสั่งให้อายัดตัวไว้ก่อนอีกทั้งถ้ากรมราชทัณฑ์มีคำสั่ง “พักโทษ” ก็ต้องแจ้งให้เจ้าพนักงานทราบล่วงหน้าเนื่องจากยังมีคดีติดตัวเรื่องมันก็เป็นอย่างนี้…ที่พูดกันว่าหากได้ “พักโทษ” จะได้กลับไปอยู่บ้านจันทร์ส่องหล้าก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นอย่างนั้นหรือไม่มีทางเดียวก็คืออัยการสูงสุดต้องสั่งยกฟ้องจบคดี ม.๑๑๒ จึงจะได้กลับไปอยู่บ้านอย่างปลอดโปร่งแม้ยังต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขอยู่ก็ตามอย่างที่บอกตั้งแต่ต้นแล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างโดดๆแต่เป็นเกมอำนาจที่มีการต่อรองด้วย “เดิมพัน” และผลประโยชน์ของแต่ละฝ่ายที่มีการตกลงกันมาก่อนหากจบได้เร็วก็ดีต่อทุกฝ่ายโดยแต่ละฝ่ายต่างก็ได้ประโยชน์ซึ่งว่าไปแล้วต้องเรียกว่า “คุ้มค่า” แม้จะต้องฝ่าด่านหลายด่านอยู่ก็ตามแต่มันเป็นความจำเป็นที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และพูดความจริงไม่ได้ทั้งหมดประเด็นจากนี้ไปก็คือเมื่อฝ่ายหนึ่งจัดการให้ทุกอย่างเป็นไปตามข้อตกลงแล้วก็เป็นหน้าที่ของอีกฝ่ายที่จะต้องปฏิบัติให้เป็นไปตามนั้นด้วยนี่ถือเป็น “ดีล” การเมืองระดับอภิมหาโปรเจกต์ครั้งหนึ่งของประเทศไทยก็ว่าได้!“สายล่อฟ้า”คลิกอ่านคอลัมน์ “กล้าได้กล้าเสีย” เพิ่มเติม
